Olga Warykowska "Pogrzeb Figara" / Ewa |

„Pogrzeb Figara” autorstwa Olgi Warykowskiej to trzecia część przygód Amadeusza Wagnera, flecisty i detektywa amatora. Tym razem nasz bohater zostaje zatrudniony przy przedstawieniu „Wesela Figara”, ale dodatkowo ma wyjątkowo delikatne zadanie do wykonania. Nikt poza dyrektorem, który obawia się o życie odtwórcy głównej roli, nie wie o jego dodatkowej misji.

Giovanni to nie tylko wyjątkowo zdolny artysta, ale również szalenie przystojny Włoch. Poza tymi atutami ma jeszcze jedną wyjątkową zdolność, a mianowicie rozkochuje w sobie każdą kobietę, która znajduje się w jego otoczeniu, a to niestety generuje ogromne problemy. Niespodziewanie artysta zostaje brutalnie zamordowany, więc podejrzanymi stają się wszystkie kobiety z jego otoczenia, a jest ich całkiem sporo. Amadeusz rozpoczyna prywatne śledztwo, aby znaleźć winną zabójstwa Givanniego. Policja nie jest zbyt zadowolona z tego powodu, bo już wcześniej detektyw amator był zamieszany w morderstwo. Na szczęście ma przy sobie przyjazną osobę w postaci dziennikarza, który stara mu się pomóc i na bieżąco publikuje w prasie postępy z jego śledztwa.

Po raz pierwszy raz miałam styczność z Amadeuszem w powieści „Cztery pory śmierci” i nie do końca byłam przekonana, czy polubiłam tego bohatera. Otyły, trochę nieporadny mężczyzna, który całe swoje życie skupia na jedzeniu, a jedynie w przerwach pomiędzy posiłkami ma czas na pracę i inne rzeczy. Jest dość specyficzną postacią, nie ma za wielu przyjaciół, a najbliższą mu osobą jest jego mama, która nieustanie martwi się o swojego syna. Podobnie jak w pierwszej części, trochę przeszkadzała mi ilość opisów dotyczących jedzenia pochłanianego przez głównego bohatera: „Amadeusz się nudził. Nudził się tak potwornie, że nie chciało mu się jeść.”

Momentami było to nawet zabawne, ale wiadomo, co za dużo to niezdrowo. Jest to w sumie jedyny minus, bo książka ogólnie jest bardzo fajna. Autorka ma wyjątkowo lekki i ciekawy styl, przez co jej książki czyta się z przyjemnością. Akcja nie jest szczególnie dynamiczna, ale jest jasna, zwięzła i z każdą chwilą rozkręca się coraz bardziej. Nie jest to typowy kryminał, jak dla mnie bardziej komedia kryminalna, którą zdecydowanie mogę wszystkim polecić. Lektura łatwa i przyjemna, z którą spędzicie miłe i zabawne chwile.

Ewa

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Novae Res.