Nina Zawadzka "Dziewczyna lotnika" / Ewa |

„Dziewczyna lotnika” Niny Zawadzkiej to wzruszająca opowieść o prawdziwej miłości w czasie wojny, która w brutalny sposób burzy szczęście dwójki młodych ludzi.

Historia rozpoczyna się w 2004 roku, kiedy poznajemy Johna, który jest ostatnim lotnikiem Polskich Sił Powietrznych oraz RAF-u. Mieszka w Wielkiej Brytanii i właśnie został zaproszony do szkoły, gdzie opowiada o historii związanej z wojennymi wydarzeniami. Po przemowie podchodzi do niego jedna z uczennic i pyta czy znał może jej dziadka, o którym opowiadała jej mama i babcia. Mężczyzna jest w szoku, bo wracają do niego wspomnienia.

Następnie poznajemy głównych bohaterów, Izę i Janka, którzy mieszkaj na wsi pod Rzeszowem. Ich rodziny znają się od wielu lat i bardzo się przyjaźnią. Z czasem pomiędzy młodymi rodzi się uczucie, zakochują się w sobie i nie wyobrażają sobie życia bez siebie. Janek marzy o lotnictwie i realizuje swoje marzenia intensywnie się szkoląc. Iza natomiast marzy o jak najszybszym ślubie i założeniu rodziny, ale z drugiej strony rozumie ambicje ukochanego. Niestety ich ślubne plany przerywa wojna. Zostają rozdzieleni i każdy stara się przeżyć za wszelką cenę, bo liczą na to, że los ich w końcu znowu połączy.

Ta debiutancka powieść obyczajowa porywa serce, ale jednoczenie przenosi nas do trudnych czasów wojny. Historia bardzo mi się spodobała, tym bardziej, że została osadzona na tle autentycznych wydarzeń. Akcja jest bardzo dynamiczna, bo dzieje się pomiędzy rokiem 1937 a 2004. Dużym atutem jest sam zamysł powieści. Jest to piękna historia o miłości, która zwycięży wszystko, nawet okrucieństwo wojny. Jest o poświęceniu ludzi, którzy są w stanie wiele poświęcić w imię prawdziwej miłości. Czytając, mamy do czynienia z wachlarzem różnych emocji: miłość, tęsknota, ból i walka o lepsze jutro. Jest to powieść naprawdę warta przeczytania. Najlepiej podsumowują ją słowa Vincenta van Gogha, które autorka umieściła na wstępie:

„Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy go się wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasami wbrew własnemu.”

Zdecydowanie polecam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Filia.

Ewa