Lisa Scottoline „Mów do mnie”

Mów do mnieKiedy wydaje Ci się, że cały świat jest przeciwko Tobie, że dotykają cię przykrości, na które nie zasłużyłeś, może to nie wina przypadku, tylko czyichś starannie przemyślanych działań?

Doktor Eric Parrish jest cenionym psychiatrą, ordynatorem oddziału w szpitalu. Prywatnie jest ojcem siedmioletniej Hannah i byłym mężem Caitlin. Do tej pory radził sobie w życiu, ale przez ostatnie kilka tygodni miał wrażenie, jakby przypadkiem otworzył puszkę Pandory i z szanowanego doktora stał się podejrzanym w kilku sprawach. Wszystko zaczęło się w dniu, gdy poznał siedemnastoletniego Maxa i na prośbę umierającej babci chłopaka, rozpoczął z nim terapię.

Gdybym napisała, że jeden z bohaterów książki był podręcznikowym przykładem socjopaty: udawał uczucia, był wyjątkowo inteligentny i potrafił z zimną krwią manipulować ludźmi, już po kilku przeczytanych stronach wiadomo by było, o kim mowa. Akcja powieści była przerywana fragmentami zapisków bezwzględnego socjopaty, skupionego na tym, by zniszczyć życie doktora Parrisha. Zresztą nie musiał się bardzo starać, od pewnego czasu Ericowi się nie układało, cierpiał za każdym razem, gdy  musiał oddawać córkę żonie, przez piękną stażystkę mógł mieć problemy w szpitalu, a jego nowy pacjent wymagał dużej dawki uwagi – już po pierwszej sesji terapeutycznej doktor Parrish zauważył u niego wysokie skłonności samobójcze i silną obsesję na punkcie dziewczyny, która mu się podobała.

Istnieje zasada, że lekarz, który dowie się od pacjenta, że zamierza kogoś zamordować, że często fantazjuje na ten temat, ma obowiązek poinformować o możliwym zagrożeniu policję. Ale jeżeli ma pewność, że są to tylko błądzące myśli, które nie doprowadzą do niczyjej krzywdy, obowiązuje go tajemnica lekarska. Dr Parrish postanowił nikomu nie mówić o fantazjach Maxa na temat koleżanki, ale gdy dziewczyna zostaje zamordowana, zaczyna mieć wątpliwości, czy dobrze postąpił. Mimo tego, nadal nie chce odpowiadać na pytania na temat Maxa, nie chce zdradzić swojego pacjenta, utracić wątłej nici porozumienia pomiędzy nimi, która pozwoliłaby pomóc chłopakowi. Dlatego, nawet gdy sam zostaje oskarżony o to morderstwo, nie wyjawia tajemnic Maxa.

Doktor Eric Parrish był dziwnym mężczyzną. Jeśli angażował się w jakąś sprawę, to całym sercem, nie zwracając uwagi na resztę świata, na to w jaką sytuację pakuje samego siebie. Tak chciał się poświęcić dla córki, dać jej cały swój czas, walczyć o prawo do całkowitej opieki nad nią. Tak samo walczył o Maxa, nie zdając lub nie chcąc zdawać sobie sprawy, że im bardziej angażował się w jego sprawę, tym mniejsze miał szanse na wspólne życie z córką. Wpadał w coraz trudniejszą sytuację, naiwnie wierząc w swoją intuicję i sprawiedliwość.

„Mów do mnie” to świetna książka, której nie sposób zaszufladkować. To nie tylko powieść obyczajowa o mężczyźnie, który walczy o prawa do córki, czy o lekarzu, który zrobi wszystko dla swojego pacjenta, stawia tajemnicę lekarską nad inne prawo. To także mroczna historia socjopaty, który bawi się ludźmi jak marionetkami, by zrealizować swój plan. Thriller z nagłymi zwrotami akcji. Opowieść o problemach współczesnego społeczeństwa. Nieustannie pojawiała się myśl, dlaczego Eric stał się celem? Lisa Scottoline miała swój plan na intrygę, dzięki któremu czytelnik miał zapewnione niezapomniane wrażenia aż do zaskakującego finału.

13329528_1189860821058919_5529769885576498415_oRecenzja dla portalu DużeKa


Mów do mnieLisa Scottoline  „Mów do mnie”

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data premiery: 02.06.2016
Liczba stron: 528
ocena: 7/10 (bardzo dobra)

a
Twórczość autorki:
– Bez odwołania
– Błędna tożsamość
– Cicho sza
– Córeczka tatusia
– Czuły punkt
– Krok w krok za Mary
– Mów do mnie
– Niegrzeczna dziewczynka
– Nie odchodź
– Ocal mnie
– Spójrz mi w oczy
– Trudna prawda
– Wracajmy do domu
– Zabójczy uśmiech