Ela Sidi "Czcij ojca swego" |

Szczęśliwe, pełne dobrych wspomnień dzieciństwo Ani szybko się kończy, przerywane śmiercią mamy. Zostaje z niewiele starszym bratem Adamem i ojcem – alkoholikiem. Wyjeżdża z miasta, które znała od zawsze, do domu babci od strony ojca. Inna szkoła, inny znajomi, inny dom – Ani ciężko przyzwyczaić się do nowych, gorszych warunków, ale wraz z Adamem próbuje korzystać z nielicznych beztroskich chwil. Mimo tego, że od wielu lat zdają sobie sprawę, że ich szczęście zależy od jednej osoby, na której nie zawsze mogą polegać. Od ich ojca.

Nie spodziewałam się, że książka Eli Sidi tak mnie poruszy. Narracja w wykonaniu początkowo kilkuletniej dziewczynki, która czasem niewiele rozumiała z życia i musiała niektóre zdarzenia tłumaczyć sobie na własny sposób, poruszyła tkliwą nutę w moim sercu. Żadne dziecko nie powinno przeżywać tego, co Ania! Mocne wrażenia pogłębiał często beznamiętny stosunek dziewczynki do przykrych wydarzeń, przyjmowała ciosy od losu tak, jakby czuła, że jej się należą, jakby nie wierzyła, że może być inaczej, lepiej. Z całego serca cieszyła się z nielicznych chwil szczęścia, zapominała wtedy o wszystkim złym, co ją spotkało i żyła tym jednym momentem. To nic, że potem znów miało być tak samo. Ania rosła, a wraz z nią rosła ilość upokorzeń, z którymi musiała się zmierzyć i ilość obowiązków, które chętnie zrzucali z siebie dorośli w jej otoczeniu.

Proste pragnienia bohaterki zderzały się z brutalną rzeczywistością. Czy to sprawiało, że stawała się silniejsza? Zastanawiałam się, którą drogą Ania podąży w przyszłości, jakie dziedzictwo wyniesie ze swojego dzieciństwa. Będzie, jak ojciec topić smutki w alkoholu i tłumaczyć swoją słabość trudem życia codziennego? Czy może zostanie zagorzałą abstynentką, stworzy kiedyś własnej rodzinie klimat pełen ciepła i bezpieczeństwa, wolny od uzależnień?

Dorastanie Ani następuje wraz z polityczno-gospodarczymi zmianami w Polsce. Autorka pokazuje tło społeczne, tworząc obraz naszego kraju w czasach PRL-u. „Czcij ojca swego” to mocna powieść o trudnych relacjach, a raczej częstym ich braku, między ojcem – alkoholikiem, a dorastającą córką. Dziewczyna wraz ze śmiercią matki, straciła jedyną opiekunkę, rośnie pozbawiona troskliwej opieki dorosłych, musi sama radzić sobie z problemami, które niejednokrotnie ją przerastały. Doskonale za to rozumiała się z bratem, jedynym sojusznikiem w swojej codziennej walce. Zdawała sobie sprawę, że nie była ulubionym dzieckiem ojca, że nie miała w nim oparcia, że często był on dla niej źródłem strachu. Choć stawała po jego stronie, nie chciała niczyjej interwencji w ich skomplikowane życie rodzinne, ale z drugiej strony, nie powstrzymywała dojrzewającej w niej nienawiści…

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję Wydawnictwu Smak Słowa.

Ela Sidi „Czcij ojca swego”