Ryszard Ćwirlej "Mordercza rozgrywka" / Ewa |

Pixabay

Już kolejny raz miałam okazję zapoznać się z twórczością Ryszarda Ćwirleja (ostatnio czytałam „Szybki szmal”). „Mordercza rozgrywka” przenosi nas do czasów PRL-u, który dla obecnego pokolenia wydaje się okresem totalnego absurdu, ale niektórzy wspominają go z wielkim sentymentem. Książka jest totalnie wciągająca i z każdą stroną coraz bardziej zachęca do czytania.

Historia skupia się na milicjantach z Poznania, którzy mają za zadanie rozwiązać kilka spraw równocześnie. Pierwszą z nich jest sprawa młodej studentki, która wysiada z pociągu i nigdy nie dociera do akademika. Rok później w czerwcu 1987 roku w Poznaniu rozpoczynają się Międzynarodowe Targi. Do miasta zjeżdżają się ludzie z różnych części kraju i świata. Podczas dancingu w hotelu Polonez na oczach bawiących się ludzie umiera kobieta, którą wcześniej ktoś postrzelił. Na szczęście na miejscu obecny jest porucznik Teofil Olkiewicz, który niezwłocznie bierze się za rozwiązanie sprawy.

W tym samym czasie Ryszard Grubiński, znany poznański cinkciarz zostaje okradziony. Nie zamierza puścić tego płazem i śledztwo zleca Mirosławowi Brodziakowi. I to on zajmuje się również dwoma pozostałymi sprawami. Wszystkie trzy zbrodnie z pozoru nic nie łączy, ale okazuje się, że mają wspólny mianownik. Jakby tego było mało pojawia się wątek Służb Bezpieczeństwa, które za wszelką cenę chcą mieć wgląd w toczące się śledztwa. Jak zakończy się ta wielowątkowa opowieść? Przeczytajcie i się przenieście do czasów pełnych nonsensów, w którym przyszło żyć naszym dziadkom, rodzicom i może nam samym.

Muszę przyznać, że zasmakowałam w stylu Pana Ćwierleja. Historie pisane w taki charakterystyczny dla niego sposób są wyjątkowe. Wielowątkowość nie pozwala się nudzić, a to, jak wykreował poszczególne postacie jest po prostu rewelacyjne. Opisuje wszystko w taki sposób, że nie jestem w stanie go rozgryźć. Czy jest to relacja z przymrużeniem oka, czy może oddaje rzeczywistość, w której przyszło mu żyć… Niby żyłam w tamtych latach, ale nie wiem, na ile są to moje wspomnienia, a na ile wspomnienia opowieści rodziców i dlatego tym chętniej czytam o tamtych czasach. Dlatego, jeśli macie teraz przesyt świątecznych historii, to nic tylko usiąść, przeczytać „Morderczą rozgrywkę” i przenieść się do czasów PRL-u, gdzie nic nie było tak oczywiste jak się wydawało. Gorącą polecam głównie ze względu na klimat, ale również niebanalny styl autora.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Muza.

Ewa