Ta, którą nigdy nie byłam

Majgull Axelsson

Wydawnictwo: W.A.B.

Rok wydania: 2008

Mary (albo Marie) nigdy właściwie nie wiedziała jak ma na imię. Mary czy Marie? W końcu przyjaciele zaczęli na nią mówić MaryMarie i w pewien sposób załagodzili problem. Mary i Marie to dwie różne osoby dzielące wspólne życie. Jednak w pewnym momencie ich koegzystencja została zakończona. Mąż MaryMarie został wyrzucony przez okno przez nieletnią prostytutkę. Leży w szpitalu, ma złamany kręgosłup. Mary chce się nim opiekować, Marie chce go zabić.

Akcja przenosi się kilka lat do przodu. Mary jest ministrem. Marie ma niedługo wyjść z więzienia. Nadal jedna potrafi patrzeć w życie drugiej, widzi co tamta robi i komentuje to. Obie wspominają swoje życie. Dzieciństwo, nastoletnie przyjaźnie, które zmieniły się w znajomości na całe życie.

Mary czy Marie? Która żyje naprawdę, a która jest tylko wytworem wyobraźni tej drugiej?

Książką próbowałam się najpierw delektować. Czytać powoli i nacieszyć się stylem, którego jeszcze nie znałam. Co kilka stron zamykałam książkę i patrzyłam na okładkę, wizerunek kobiet, nie wiem czemu kojarzący mi się z malarstwem Kilmta. Jednak po kilkudziesięciu stronach już nie potrafiłam dawkować sobie przyjemności. Historia wciągnęła mnie i musiałam czytać więcej i więcej.

Autorka nakreśliła portret kobiety. Kobiety, którą krępuje moralność i zachowuje się tak, jak powinna. I kobiety, która zrobiła to, co dyktowało jej serce i musiała za to zapłacić wolnością. Mimo, że obie wybrały, w jaki sposób chcą przeżyć swoje życie, żadna z nich nie była szczęśliwa…

To moje pierwsze spotkanie ze szwedzką pisarką, zdobywczynią wielu literackich nagród – Majgull Axelsson. Pierwsze i na pewno nie ostatnie.

Inne powieści tej autorki:

– Pępowina

– Lód i woda, woda i lód

– Kwietniowa czarownica

– Droga do piekła

– Dom Augusty

Czytaliście którąś z nich?