Santa Montefiore to angielska pisarka, autorka kilkunastu powieści o obiecująco brzmiących tytułach. „Paryska nieznajoma” to pierwsza z nich, którą miałam okazję przeczytać i już mam pewność, że nie ostatnia, bo książka bardzo mi się spodobała!
Śmierć bliskiej osoby, zwłaszcza gwałtowna, powoduje szok i niedowierzanie u tych, którzy kochali, a teraz zostali sami. Antoinette nie miała wiele czasu na otrząśniecie się po tragicznej śmierci męża, Georga, bo po pogrzebie w ich domu pojawiła się Phaedra i nagle całe jej przykładne życie okazało się iluzją. Nieznajoma dziewczyna szybko polubiła rodzinę Georga, powoli odkrywała tajemnice rodzinne, starannie dbając, by jej sekret pozostał pilnie strzeżony. Na spodziewała się, że mogą ją zdradzić własne uczucia.
Przed rozpoczęciem lektury zastanawiałam się, o czym będzie ta powieść. Spodziewałam się akcji w Paryżu, gorącego romansu w romantycznym mieście świateł. Tytuł w tym przypadku okazał się mylący, ale na szczęście powieść mnie nie rozczarowała. „Paryska nieznajoma” to historia o miłości, bólu i rodzinnych tajemnicach, osadzona w scenerii współczesnej pięknej angielskiej rezydencji. Antoinetta żyła w tym bajkowym miejscu z miłą świadomością, że ma kochającego, lecz żądnego przygód męża, trzech wspaniałych synów – Davida, Joshuę, Toma, i odrobinę męczącą teściową. Śmierć męża położyła kres jej życiu w słodkiej iluzji, okazało się, że George, prowadząc życie pełne wyjazdów i ryzykownych wycieczek, ukrywał przed rodziną istnienie jeszcze jednej ważnej dla niego osoby. Pojawienie się Phaedry na pogrzebie wywołało rodzinną rewolucję, burzę emocji – szok, niedowierzanie, wściekłość, podejrzliwość, aż wreszcie nieśmiałą radość. Dziewczyna szybko zdobyła sympatię synów Antoinette i Georga, z kobietami poszło jej trochę trudniej. Babcia chłopców i żona Joshui podejrzliwie patrzyły na obcą kobietę, która tak szybko zdobywa zaufanie bogatych mężczyzn i ściśle współpracuje z adwokatem zmarłego mężczyzny.
Zakazana miłość powoduje ekscytację, narastanie napięcia i pożądania, iw końcu frustrację, gdy pragnienia nie mogą być zrealizowane. David został postawiony w trudnej sytuacji, z jednej strony chciał chronić rodzinę przed kolejnym rozczarowaniem, z drugiej – nie potrafił poradzić sobie z własnymi, gwałtownymi uczuciami, chciał i nie chciał walczyć z silnym pragnieniem. Czy ten konflikt może skończyć się dobrze?
„Paryska nieznajoma” okazała się dobrze napisaną powieścią o wielu wymiarach, a bohaterowie sympatycznymi postaciami, dzięki którym szybko wciągnęłam się w tę historię. Trudno było mi oceniać Phaedrę, była jedną wielką tajemnicą, dopóki sama nie postanowiła odkryć swoich kart przed członkami rodziny zmarłego. Autorka przeprowadziła mnie przez wiele stanów emocjonalnych: współczucie i smutek, gdy Antoinette cierpiała po śmierci ukochanego męża, spokój, gdy opisywała sielskieżycie bogatej części angielskiej wsi, nadzieję, gdy obserwowałam rodzące się uczucie i wreszcie szczęście, gdy… Więcej Wam nie zdradzę, musicie sami sprawdzić!
Recenzja dla portalu DużeKa.pl
